zgodnie z wymogami regulaminu grzecznie się witam.
Nie miejcie mi tego za złe - poniższą treść skopiowałem z mojego przywitania na innym forum modelarskim. Ale, skoro od tamtego czasu niewiele się zmieniło, to po co się niepotrzebnie męczyć? Tym bardziej, że przywitanie jest dobre

Zamiłowanie do modelarstwa wypiłem z... Echh, jednak nie - wciągnąłem nosem wraz z zapachem kleju i spalin silników samozapłonowych, ponieważ w latach 80 tata mój prowadził modelarnię osiedlową. Trochę się przesiadywało tam, trochę jeździło na zawody modelarskie - moje pierwsze (bierny obserwator) w wieku ok. 3 lat. Pierwszy mój model samolotu to "jaskółka" (niedawno się dowiedziałem, że przez specjalistów jej właściwości lotne porównywane są do drewnianej sztachety), a pierwsza aparatura - Supranar 838 (akurat do łódki).
Tata specjalizował się w szybowcach i uwięzi, a mnie jednak do śmigłowców ciągnęło - myślę, że za sprawą książki "Projektowanie i budowa modeli śmigłowców" Bogusława Spundy. Niewiele wtedy z niej rozumiałem, ale ziarno zostało zasiane. Trochę później, przez jakiś czas, kleiłem plastikowe modele śmigłowców - pamiętam Bella AH-1, UH1D, Apache (nazwy znalazłem teraz w googlach). Wraz z wiekiem i obowiązkami pasja zanikała. Poza tym, pewnie z uwagi na cenę, latający model śmigłowca był zdecydowanie poza moim zasięgiem.
Aż w końcu na początku 2019 r., będąc mężem, ojcem i opiekunem (żony, dzieci, psa) kupiłem sobie V911S. Nie wylatałem zbyt wielu godzin, ale za każdym razem gęba się śmieje. Lecz, mając świadomość ułomności heli 4ch, jednego brakuje mi najbardziej - możliwości grzebania, poprawiania, modyfikowania, wymieniania. Do tego stopnia, że - mimo, iż to RTF - przed pierwszym uruchomieniem podjąłem próby wyważania, regulacji; np. w celu poprawy, moim zdaniem, wyważenia, przeniosłem akumulator z dziobu na bok po przeciwnej stronie silnika (oryginalne rozmieszczenie powoduje mocne przechylenie kadłuba w czasie zawisu). I pomimo nieopanowania jeszcze wszystkich podstawowych manewrów (ósemki itp) postanowiłem pójść krok dalej i kupiłem Belta CPX, właśnie z myślą o grzebaniu (i jak się okazało słusznie, bo jest w tragicznym stanie).
Także już niedługo spodziewajcie się mojego pierwszego tematu z prośbą o pomoc, a tymczasem życzę udanych lotów.